فرش کاشان معمولاً ترکیبی از طرحهای تزئینی بوده و از یک ترنج مرکزی چند قسمتی و لچکهای مربوط به آن تشکیل شده است. ترنج مرکزی در فرش کاشان از تعدادی ترنج متحدالمرکز تشکیل شده که ترنج میانی به شکل ستاره می باشد. زمینه و لچکهای فرش با ساقه های باریک و طرحهایی از برگ خرما، گلهای ختمی، گلهای نیلوفر آبی، گلهای سرخ کوچک، برگهای نوک تیز و ... پوشیده شده است. ویژگی فرش کاشان این است که تمام گلها به شیوه ای طراحی شده که اندکی حالت هندسی داشته باشند.

این ویژگی آخر، پس از جنگ جهانی اول کاملاً از بین رفت و طرح جدیدی بر روی این فرشهای ظاهر شد که شامل مجموعه ای از گیاهان سبز و خرمی بود که به دور ترنج مرکزی دیده می شدند. ترنج به شکل بیضی بوده و تمایل به کوچک شدن دارد. معمولاً در این فرشها چهار یا شش عدد قاب حاشیه ای به اضافه یک لبه باریک ( حاشیه ای که در کنار فرش قرار گرفته و فقط دارای یک رنگ می باشد که رنگ زمینه فرش است ) وجود دارد.

در فرش هایی با ابعاد متوسط و بزرگ، ترنج حذف شده و به جای آن اسلیمی های گل داری قرار گرفته اند که کل فرش را می پوشانند. اگر به فرش های ابریشمی کاشان هم توجه کنیم متوجه می شویم که مجموعه تصاویر و حالات تصویرگری آن نسبت به سنت وفادار مانده است. در این فرشها اکثراً تصاویر پرندگان، چهارپایان، گیاهان، درخت سخنگو ، صحنه هایی از شکار و ... دیده می شود. منظور از درخت سخنگو، درختی است که در انتهای شاخه های آن سر یک حیوان دیده می شود.

فرش کاشان از لحاظ طراحی تحت تأثیر طرح لچک ترنج اصفهان بوده است اما ظرافت و دقت فرش اصفهان را ندارد و رنگ بندی پایین تری هم دارد.

از طرح لچک ترنج سنتی ( ترنج ظریف و کشیده به رنگ آبی و سرمه ای که عیناً این رنگها در لچکها و حاشیه فرش نیز تکرار شده ) در یک زمینه لاکی رنگ و برعکس در برخی از مراکز فرش بافی ایران مانند کاشمر، یزد، اردستان و همچنین کشور مصر تقلید می شود.

آنطور که از سوابق تاریخی فرش بافی کاشان مشخص است این حرفه در کاشان پیشینه ای کهن دارد که علی رغم بحرانهای اقتصادی توانسته است همچنان به بقای خویش ادامه دهد.